Εκείνη τη Πέμπτη 7 του Απρίλη το ενδιαφέρον μας στράφηκε στο Χώρο Τέχνης στη περιοχή της Κηφισιάς, σε ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα της Κρήτης. Η πρόκληση μεγάλη! Θα γνωρίζαμε τη λευκή Διαμαντόπετρα, το Βιδιανό και θα συγκρίναμε τρεις διαδοχικές χρονιές κόκκινης Διαμαντόπετρας, σε μια κάθετη δοκιμή.
Δεν είναι μυστικό ότι ο κρητικός αμπελώνας τα τελευταία χρόνια έχει ανανεωθεί, με τη γεωγραφική τοποθεσία, το κλίμα και το ανθρώπινο μεράκι να εκφράζονται στο κρασί του. Αυτό από μόνο του έκανε τη βραδιά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Οι οικοδεσπότες μας, οι Νίκος Ιωαννίδης, Κώστας Προβατάς και Ζαχαρίας Διαμαντάκης, ανέλαβαν να μας καθοδηγήσουν στο βραδινό μας ταξίδι σε μια πραγματικά δημιουργική παρουσίαση.
Το ποτήρι μας πρώτα γέμισε με Βιδιανό, μια ποικιλία που επάξια έχει ανέλθει στις πρώτες θέσεις μετά το Ασύρτικο σε προτιμήσεις του κοινού, με τις δυνατότητες της ακόμα να ανακαλύπτονται. Αναμφίβολα, από τα καλύτερα που έχουμε δοκιμάσει. Το λατρέψαμε για τον αρωματικό του χαρακτήρα από ροδάκινο και βερίκοκο, ενώ θα μπορούσαμε να το δούμε να παλαιώνει 1-2 χρόνια.
Ήδη ο ενθουσιασμός στην αίθουσα ήταν διάχυτος όταν έκανε την εμφάνιση της η λευκή Διαμαντόπετρα. Το Ασύρτικο και το Βιδιανό, αλληλοσυμπληρώνονται για να δημιουργήσουν κάτι νέο. Ο τρίτος τρύγος του νεαρού Ασύρτικου αμπελιού χάριζε ευχάριστη οξύτητα, με το Βιδιανό να στέκεται πλάι του λιπαρό, σχεδόν κρεμώδες. Εξωτικά αρώματα, μάνγκο, καρύδας και βανίλια από νεαρό βαρέλι.
Στην ερυθρή μας συνέχεια θα γνωρίζαμε τρεις διαδοχικές χρονιές, 2011- 2012- 2013, οινοποίησης Syrah με Μαντηλάρι, σε ποσοστά 70% – 30%. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι συζητάμε για τελείως διαφορετικά κρασιά! Οι δυο πρώτες χρονιές είναι γεμάτες σε όγκο, μοιράζονται έναν εξίσου μπαχαρικό χαρακτήρα, με το 2012 να έρχεται πιο φρουτώδες και μαρμελαδένιο και το 2011 πιο στιφό. Στο 2013 θα δίναμε ίσως λίγο χρόνο ακόμα να ξεδιπλώσει το γήινο ταπεραμέντο του.
Αποτελέσματα; Αποδείξαμε ότι η χρονιά και οι καιρικές συνθήκες παίζουν τεράστιο ρόλο και μπορούν να χαράξουν ολόκληρη τη πορεία ενός κρασιού!
Η ψηφοφορία που ακολούθησε δεν είχε νικητές και χαμένους! Οι προσωπικές μας προτιμήσεις ξεφεύγουν από τα αυστηρά όρια της κριτικής.