Φύλαξε αυτό που θα σου πω. Η επίσκεψη στο Οινοποιείο Αργυρίου είναι το δώρο που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου! Θα με θυμηθείς.
Σε απόσταση μόλις 2,5 ωρών από την Αθήνα, το παραδοσιακό χωριό Πολύδροσο Παρνασσού είναι το ιδανικό αποτέλεσμα της αναζήτησης σου για ένα χαλαρό χειμωνιάτικο (οινικό είπα;) σαββατοκύριακο. Το ίδιο το χωριό θα σε μαγέψει, θα απολαύσεις το καφέ σου στη πλατεία – με τον πλάτανο, όπου κάθε ορεινό χωριό που σέβεται τον εαυτό του έχει, θα κάνεις όμορφους περιπάτους, φαγητό και όταν είσαι έτοιμος για μια ξεχωριστή εμπειρία θα ανηφορήσεις σιγά σιγά τον κεντρικό δρόμο προς την επάνω πλατεία με το «αεροπλάνο».
Μπροστά του θα διακρίνεις τον αληθινά κουκλίστικο ξενώνα του Οινοποιείου Αργυρίου και θα ακολουθήσεις το δρομάκι για να φτάσεις τις πραγματικές απολαύσεις που ο κύριος Νίκος φυλάει μέσα.
Είχε σκοτεινιάσει εδώ και ώρα με την θερμοκρασία να έχει πέσει αρκετά όταν μας υποδέχτηκαν, χαμογελαστοί, φιλόξενοι και ευδιάθετοι. Ο κύριος Νίκος, η κυρία Φανή, ο Θανάσης και η Δέσποινα, εγκάρδιοι και πανέτοιμοι. Ο χώρος σε αγκαλιάζει αμέσως, ζεστός με ρουστίκ νότες στη διακόσμηση, λουλούδια και φρούτα, μια αληθινά κουκλίστικη υποδοχή.
Κλέψαμε για λίγο τη Δέσποινα από την υπόλοιπη παρέα για να επισκεφτούμε το κελάρι και να διαλέξουμε τον πρώτο ήρωα της βραδιάς. Η αλλαγή της θερμοκρασίας είναι εμφανής από τα πρώτα σκαλοπάτια. Οι πέτρινοι τοίχοι φροντίζουν να προσφέρουν στα κρασιά του οινοποιείου ακριβώς αυτό που χρειάζονται, ενώ γύρω τους το ξύλο και το μέταλλο δένουν αρμονικά. Κοιτάζοντας τις αμέτρητες παραταγμένες υπομονετικά φιάλες, αναλογίζεσαι αν υπάρχει καλύτερο μέρος που θα μπορούσε κάποιος να βρίσκεται.
Στρωθήκαμε αμέσως στη «δουλειά» με ανυπομονησία και απλωθήκαμε γύρω από τη μεγάλη τραπεζαρία. Ξεκινήσαμε με το φρουτένιο Merlot του οινοποιείου με μαρμελαδένιο χαρακτήρα κόκκινων φρούτων, μπαχαρικών, τονισμένη οξύτητα και μαλακές μεταξένιες τανίνες. Όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά της ποικιλίας βρίσκονται στη μέσα φιάλη.
Ανάμεσα στις δοκιμές μας και πλάι στα τυράκια από τοπικό παραγωγό της περιοχής, απολαύσαμε τις αναρίθμητες ιστορίες του κύριου Νίκου με μυστικά για το κρασί και το αμπέλι. Καταφέραμε ακόμα να δοκιμάσουμε μια φιάλη Αγιωργίτικου, που δυστυχώς δεν θα μπορέσεις να εντοπίσεις καθώς προορίζεται μονάχα για εξαγωγή. Στιβαρό δεμένο σώμα, κεράσι και βύσσινο, με ζωηρές τανίνες που θα σε ξεγελάσουν παρόλο που δεν έχει περάσει από βαρέλι.
Προτού θυσιάσουμε το Pinot Noir, ο Θανάσης μας εξήγησε την εξαιρετικά ευαίσθητη φύση της ποικιλίας και τη δυσκολία στη καλλιέργεια σε σχέση με το Melot. Ο φλοιός του σταφυλιού είναι πιο λεπτός και θέλει ιδιαίτερη προσοχή και περιποίηση. Οι ίδιοι μάλιστα δεν διστάζουν να μην οινοποιήσουν καθόλου σοδειές ολόκληρες, με τις οποίες δεν είναι ευχαριστημένοι. Όπως θα καταλάβεις και ο ίδιος, δεν είναι άνθρωποι που παίζουν με τη ποιότητα των προϊόντων τους, στοιχείο που παραμένει και η βασική φιλοσοφία από το 1998 έως και σήμερα.
Το Pinot Noir Αργυρίου παραμένει μια από τις αγαπημένες επιλογές της ομάδας μας. Η απάντηση στο θέλετε-να-ανοίξουμε-μια-φιάλη; είναι προφανώς Ναι. Μεθυστικά μαύρα φρούτα, μπαχαρικά, νότες δέρματος, βελούδινες τανίνες που θα απολαύσεις.
Αποχαιρετήσαμε με μερικές γουλιές από το φρεσκο-ανανεωμένο ροζέ Tango και φυλάξαμε τη λουλουδάτη τριανταφυλλένια του διάθεση μέχρι να ξανασυναντηθούμε.
