Ας υποθέσουμε ότι βρίσκεσαι σε συνέντευξη για μια νέα θέση εργασίας και πρέπει να απαντήσεις στα παρακάτω. Σου αρέσει η μαγειρική; Προτιμάς να ξεφυλλίζεις ένα φυσικό βιβλίο σε σχέση με κάποιο ηλεκτρονικό; Αγαπάς τη βροχή; Είναι η σοκολάτα ένας κρυφός πειρασμός;
Εάν η απάντηση σου σε αρκετά από αυτά είναι ναι τότε, μοιάζουμε και ίσως συμφωνήσεις ότι η σχέση της καράφας με το κρασί έχει κάτι το μαγικό.
Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο που μοιράζονται όλα τα παραπάνω με το κρασί. Ίσως να το έχεις ήδη μαντέψει, τα αρώματα! Η μυρωδιά των σελίδων του βιβλίου, της βροχής, των καρυκευμάτων που χρησιμοποιούμε, όλα δημιουργούν μια αίσθηση στιγμιαίας ευτυχίας που βασίζεται στην όσφρηση.
Δεν έχω αποφασίσει αν αγαπώ τη κομψότητα με την οποία συμπληρώνει το τραπέζι ή τη γενικότερη αύρα και αίσθηση γύρω της. Προσωπικά βρίσκω τη παρουσία μιας όμορφης καράφας στο τραπέζι τόσο χρηστική, όσο και φινετσάτη. Αρκεί βέβαια να ξέρουμε να τη χρησιμοποιήσουμε σωστά. Για παράδειγμα, τα ροζέ και τα περισσότερα λευκά (εξαίρεση μπορεί να αποτελέσει η δοκιμή κάποιου παλαιωμένου) δεν απαιτούν μετάγγιση.
Συνήθως επιλέγουμε να ανοίξουμε τη φιάλη νωρίτερα του γεύματος, με τον χρόνο να κυμαίνεται ανάλογα με το κρασί που έχουμε επιλέξει να συνοδεύσει το μενού μας. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως η έκθεση στο οξυγόνο θα βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη των αρωμάτων και στην ανάδειξη του χαρακτήρα και των γεύσεων. Βρίσκω ότι η χρήση της καράφας είναι και αυτή μια τέχνη όπως όλες οι άλλες.
Μερικές συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν:
Χρησιμοποιήστε καράφα για τανικά ερυθρά κρασιά με γεμάτο σώμα. Στη συγκεκριμένη κατηγορία θα συναντήσουμε εκείνα από τις ποικιλίες Cabernet Sauvignon, Μούχταρο, Μαυροτράγανο, Tempranillo, Βλάχικο. Τα φρούτα, τα λουλούδια και τα μπαχαρικά, ειδικά σε περιπτώσεις παλαίωσης, έχουν «κοιμηθεί» και θα απαιτήσουν χρόνο για να πλημμυρίσουν το ποτήρι σας με τα αρώματα τους. Μια καράφα με μεγάλη βάση μοιάζει ιδανική, καθώς επιτρέπει μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου να έρχεται σε επαφή με το κρασί. Ενδεικτικός χρόνος για τη συγκεκριμένη κατηγορία είναι 1 – 2 ώρες.
Ερυθρά με σώμα μέτριου όγκου και στρογγυλές τανίνες από τις ποικιλίες Merlot, Sangiovese, Αγιωργίτικο και Κοτσιφάλι περασμένα από βαρέλι. Θα μπορούσαμε όμως να γενικεύσουμε αυτό το κανόνα, κρίνοντας από τη χρονιά του κρασιού και σε ορισμένες περιπτώσεις όπου δυο ποικιλίες συνυπάρχουν. Ένας μέσος χρόνος μοιάζει να είναι 30 με 40 λεπτά.
Για τα κρασιά με πιο ελαφρύ σώμα, όπως για παράδειγμα από Αγιωργίτικο δεξαμενής, Beaujolais, φρέσκια Μανδηλαριά, Αυγουστιάτη, δεν είναι απαραίτητη η καράφα. Μπορούμε βεβαίως να μεταγγίσουμε και να τα σερβίρουμε ελαφρώς δροσερά.
Υπάρχουν όμως και μικρά κολπάκια για την περίπτωση που η επιλογή της καράφας δεν συγκινεί. Το πώμα αερισμού συνδέεται με το στόμιο της φιάλης και οξυγονώνει το κρασί καθώς αυτό γεμίζει το ποτήρι σας, λύνοντας άμεσα και το θέμα του χώρου που θα καταλάβει η καράφα στο ντουλάπι μας.
Ότι και αν διαλέξετε τελικά, να θυμάστε ότι η καράφα πρέπει να είναι όμορφη αλλά και εξίσου βολική στη καθαριότητα της.
Σε κάθε περίπτωση, όταν υπάρχει κρασί, όλα τα άλλα λύνονται!
